آموزش فرزند پروری

فرزند پروری ، فرایند ترویج و حمایت از رشد جسمی ، عاطفی ، اجتماعی و فکری کودک از نوزادی تا بزرگسالی است. پدر و مادر به پیچیدگی های بزرگ کردن کودک توجه می کنند و البته منظور این نیست که تنها به رشد بیولوژیکی و فیزیکی فرزند توجه کنند. به طور معمول سرپرست کودکان پدر و مادر هستند و البته گاهی نیز برادر و یا خواهر جایگزین انها می شود و یا هر کسی که با فرزند رابطه خونی دارد می تواند جانشین پدر و مادر در صورت نبودن آنها شود.

دولت ها و جامعه نیز ممکن است در آموزش فرزند پروری نقش داشته باشند. در بسیاری موارد ، کودکان یتیم یا طرد شده از طرف والدینی دیگر یا غیر خونی تحت حمایت قرار می گیرند. برخی از کودکان نیز ممکن است در مهد کودک پرورش پیدا کنند. مهارتهای والدین متفاوت است و ممکن است والدین یا جانشین های انها دارای مهارت های بسیار خوب و یا بدی باشند. سبک های فرزند پروری با توجه به دوره زمانی تاریخی ، نژاد / قومیت ، طبقه اجتماعی و سایر خصوصیات اجتماعی متفاوت است علاوه بر این ، تحقیقات تأیید می کنند که والدین از نظر روان شناختی ، ​​به ویژه در پی تجربیات نامطلوب متفاوت هستند که همین موضوع می تواند بر روی پرورش فرزند نیز تاثیر زیادی بگذارد و در اینجا نیاز به بهترین روانشناس کودک دارند.برای مشاوره فرزند پروری سایت ما را دنبال کنید.

فرزند پروری چیست:

یکی از نکات جالب در مورد پدر و مادر بودن این است که در نحوه پرورش فرزندانمان تفاوت های زیادی وجود دارد. در عین حال ، مشترکات زیادی نیز در بین والدین وجود دارد. در حقیقت ، شباهت ها و تفاوت هایی در فرزند پروری وجود دارد که محققان سعی کرده اند والدین را به چهار شیوه مشترک برای فرزند پروری تقسیم کنند.به عنوان یک روانشناس کودک سبک های فرزند پروری را ارائه می دهم.

سبک های فرزند پروری شما به ترکیبی از استراتژی هایی که برای بزرگ کردن فرزندان خود استفاده می کنید ، اشاره دارد. کار دایانا بامریند در دهه 1960 یک طبقه بندی مرجع معمول از سبک های والدین ایجاد کرد. چهار سبک والدین که دارای نام ها و خصوصیات متمایز است:

اقتدارگرا یا مستبدانه

والدین آسان گیر

طرد کننده

مقتدرانه

این نوع سبک های والدین Baumrind محور فرزند پروری در ایالات متحده است و مشخص نیست که این سبک ها والدین را از نظر فرهنگی به چه شکلی توصیف می شود. هر سبک والدین حداقل در چهار زمینه متفاوت است: نظم و انضباط ، ارتباطات ، پرورش و انتظارات.

سبک های والدین Baumrind:

فرزندپروری اقتدارگرا

والدین استبدادی اغلب به شکل والدینی منظم و منضبط تصور می شوند و بسیار منظم و مستبد هستند. آنها از یک سبک نظم و انضباط سخت استفاده می کنند و مذاکره اندک نیز ممکن است با فرزندان خود داشته باشند. مجازات نیز در این نوع سبک فرزند پروری رایج است. ارتباطات بیشتر از یک طریق است: از والدین به فرزند.

قوانین معمولاً توضیح داده نمی شوند.

والدین با این سبک دارای قوانین خاصی هستند.

در انتظاراتی که از فرزندان دارند دارای انعطاف پذیری بسیار کمی هستند.

فرزند پروری و والدین آسان گیر

والدین آسان گیر یا پر تحرک اکثراً به فرزندانشان اجازه می دهند کاری را که می خواهند انجام دهند و راهنمایی محدودی را ارائه می دهند. آنها بیشتر پدر و مادرانی هستند که با فرزندان خود دوست هستند. سبک نظم و انضباط آنها برعکس سختگیری است. آنها قوانینی بسیار کم یا اصلا قانونی ندارند.  بیشتر به کودکان اجازه می دهند مشکلات را به تنهایی تشخیص دهند.

فرزند پروری طرد کننده:

والدین طرد کننده به شکل بی سر و صدا آزادی زیادی به کودکان می دهند و عموماً از راه خود دور می شوند و فرزندان را نیز از خود دور خواهند کرد که این یک نوع طرد شدگی را نشان می دهد. ممکن است برخی فرزندان از این طریق تصمیم آگاهانه ای را در مورد والدین اتخاذ کنند ، در حالی که برخی دیگر کمتر به والدین علاقه دارند یا از آنچه باید انجام دهند مطمئن نیستند. در این سبک از نظم و انضباط خاص استفاده نمی شود. پدر و مادر ناگفته اجازه می دهد تا یک کودک بیشتر آنچه را که می خواهد انجام دهد ، احتمالاً به دلیل کمبود اطلاعات یا مراقبت است. در این صورت بهترین روانشناس کودک را باید برای کودک و والدین انتخاب شود. مشاوره فرزند پروری برای اینگونه والدین دارای اهمیت زیادی است ، تنها یک مشاور و روانشناس می تواند به آنها کمک کند.

ارتباطات محدود است.

این گروه از والدین پرورش کمی را ارائه می دهند.

انتظارات کمی از کودکان وجود ندارد و یا هیچ انتظاری از آنها وجود ندارد.

فرزند پروری : والدین مقتدرانه

والدین مقتدر به شکل منطقی فرزندان خود را پرورش می دهند ،  انتظارات بالا و واضح از آنها دارند. کودکانی که اینگونه والدینی دارند و این سبک را برای فرزند پروری انتخاب کرده اند تمایل دارند که فقط به آنچه خود فکر می کنند، توجه داشته باشند. تصور می شود این سبک از فرزند پروری برای کودکان بیشترین نفع داشته باشد.

قوانین انضباطی روشن است و دلایل پشت سر آنها توضیح داده شده است.

ارتباطات مکرر و متناسب با سطح درک کودک است.

والدین مقتدر همیشه در حال پرورش هستند.

انتظارات و اهداف زیاد است اما به وضوح بیان شده است. کودکان ممکن است در رسیدن به اهداف بسیار موفق باشند.

سبک فرزند پروری من چیست؟

تعداد کمی از افراد به تنهایی از یک سبک فرزند پروری استفاده می کنند بلکه بسیاری از افراد سعی می کنند سبک های فرزند پروری را با همدیگر ترکیب کنند، به جای چهار روش متمایز برای والدین ، به چهار سبک به عنوان یک زنجیره فکر کنید ، در حالت ایده آل ، ما در زمان های خاص به فرزندان خود و آنچه نیاز دارند فکر می کنیم.

به عنوان مثال ، در حالی که والدین ممکن است به طور معمول شیوه فرزند پروری اقتدارگرایانه را اتخاذ نکنند ، ولی ممکن است زمانی از این نوع سبک برای پرورش کودک استفاده کنند. یا ممکن است شما پدر و مادر استبدادی را بشناسید که بر خلاف توضیحات فوق درباره والدین مستبد ، در زمینه پرورش بسیار عالی عمل می کنند و در برخی زمان ها استبداد را کنار می گذارند و دوستانه رفتار می کند. بنابراین بسیاری از افراد سبک ها را با همدیگر ترکیب می کنند.